අපේම මාධ්‍යවේදීන් සමග වැඩ කරන්න ගියහම ඔලුව අවුල් වෙනවා. ඒ නිසා ටික කාලයක් ති‍ස්සේ හිතාගෙන හිටියා දිනපතා ලැබෙන මාධ්‍ය අත්දැකීම් පොතකට ගොනු කරන්න ඕන කියලා. ඒත් ඒකට කාලයත් වෙලාවත් හොයාගන්න බැරැව හිටියේ. දැන් ඉතින් ඒ වැඩේ මේ විදියට පටන් ගන්න පුළුවන් වේවි කියලා හිතනවා. මේ සටහන තියන්නේ ජනවාරි 05 වැනිදා. ඒත් ජනවාරි මාසයේ 01 වැනිදා ඉදල සිදුවූ වැදගත්ම සිදුවීම් කිහිපයක් මේ විදියට සටහන් කරන්න පුළුවන්වේවි කියලා හිතනවා. මොකද ඒ ටික මට තාම මතකයි.
ජනවාරි 01 දා
දවස උදාවුනේ පුදුමාකාර කලබගෑනි කිහිපයක පෙරනිමිති පල කරමින්. මීට මාස හතරකට පෙර මාතර දිස්ත්‍රික්කයේ එක්තරා පොලිස් ස්ථානාධිපති වරයෙක් හොර ලී තොගයක් අරගෙන තමන්ගේ ගෙදර හදන්න අරගෙන යද්දී තවත් පොලීසියකට කොටුවෙලා. ඉතින් මේ සිදුවීම අපේ සහෝදර මාධ්‍යවේදියෙක් පත්තරේට ලියල තිබුණා. මේ ස්ථානාධිපති වරයා අපේ මාධ්‍ය සගයාට තර්ජනය කරල තිබුණා. උඹට හොදින් ඉන්න දෙන්නේ නැහැ කියලත් තිබුණා. ප්‍රතිඵලය ආවේ ඊයේ 31. තරැණියක් බලෙන් රැගෙන ගොස් දූෂණය කිරීම, රන් භාණ්ඩ පැහැර ගැනීම සහ නිරැවත් ඡායාරෑප ගැනීම යන චෝදනා යටතේ අපේ මාධ්‍යවේදියාව අත්අඩංගුවට ගත්තේ අර ස්ථානාධිපතිවරයා.
පැමිණිළිකාර කාන්තාව මාතර රෝහලේ නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ලබමින් සිටියා. අපේ මනුස්සයා පොලිස් කූඩුවේ. 01 දවසේ වරැවක්ම ගතවුනේ මේ සිදුවීමට. ඔහු මෙයට වරදකරැ වුණොත් අවුරැදු 20 ක් පමණ බන්ධනාගාරයේ තපින්න වෙන බව අපි දැනගෙන හිටියා.
සුලමුල හොයාගෙන යනකොට කාන්තාව පිළිගත්තා ස්ථානාධිපති වරයාගේ උවමනාවට තමන් පැමිණිල්ලක් කළ බව. මාතර ජ්‍යේෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරී වරයාගේ මැදහත් වීමෙන් සිදුවූ පරීක්ෂණයකට පසු අපේ මාධ්‍යවේදියා ඇප මත මුදා හැරියා. අනාගතයේදී කවුරැ වරදකරැ වේදැයි අපි දන්නෙ නැහැ. මාධ්‍ය මර්ධනයේ පුංචි පුංචි අතු ඉති හැමතැනම පැවෙලා
හවස්වරැව ගතවුණේ තවත් මාධ්‍ය සටනකට. ඒ අපේම සහෝදර මාධ්‍යවේදියෙක් කරපු වැරදි වැඩක් නිසා. දකුණු පළාතේ ප්‍රමුඛ මාධ්‍ය සංවිධානය කියලා සංවිධානයක් පටන් ගත්තේ 2005 දී. මේකේ සභාපති අපේ ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍ය‍වේදියකු වන කමල් විජේහේවා. ඔහු අපේ සගයන්ට පොරොන්දු වුනා හැමෝටම ජංගම දුරකථන අරගෙන දෙනව කියලා. ඒකනම් නැති වුනත් කමක් නැහැ. ඒත් මේ සදහා පළාතේ ප්‍රධාන ඇමැති තුමාගෙන් රැපියල් ලක්ෂ දෙකක් ලැබුණා. සල්ලි ලැබිලා මාස පහක් යනකන් රැස්වීම කැදවන්නේ නැතුව අපේ සභාපති තුමා ජංගම පරිගණක හෙවත් ලැප්ටොප් දෙකක් මිලදී ගන්න සූදානම් වුනා. අපි මෙයට විරැද්දව ඇමැති තුමාට ලිපියක් භාර දුන්නා. උත්තරයක් නැහැ. අපි අල්ලස් හා දූෂණ විමර්ශන කොමිසමට පැමිණිලි කළා. තවමත් උත්තරයක් නැහැ. අවසානයේ ඇමැති තුමාගේ ජංගම දුරකථනයට කථා කළා. අපි කිව්වේ මේ උපකරණ පුද්ගලික පරිහරණය සදහා යොදවන්න එපා පොදු ස්ථානයක තබන්න කියලා. ඒකට දිස්ත්‍රික් ලේකම් තුමා තැනක් දෙන්නත් පොරොන්දු වුනා ඒත් ඇමති තුමාගේ මාධ්‍ය ලේකම් කියන්නේ රාජ්‍ය ආයතනයට ප්‍රතිපාදන දෙන්න බැහැ කියලා. ඒත් පුද්ගලයකුට ප්‍රතිපාදන දෙන්න පුළුවන්ලු. අවසානයේදී දේශපාලකයන්ගේ හිතවත් මාධ්‍යවේදීන් කිහිපදෙනෙක් ගෙන්වලා අර ලැප්ටොප් දෙක දුන්නා. අපි විරැද්ද වුනා. සභාපති තුමා මගේ බෙල්ල ගලවලා අතට දෙනවා කිව්වා. ඒ ඇමැති තුමාගේ හයිය වෙන්න ඇති. ඒත් ඔය කවුරැත් මැතිවරණයෙන් පස්සේ වෙනස් වෙනවා. ඒත් අපි මැරෙන තුරැ රස්සාව කරනවා. අපේ පෑන හොදට ශක්තිමත්. ගරැ ඇමති තුමනි ! ඔබ තුමා දැනුවත්ව හෝ නොදැනුවත්ව මාධ්‍යවේදීන් දෙදෙනකු වෙනුවෙන් ලබාදුන්නේ මහජන මුදල්. මේක මාධ්‍ය අයථා ලෙස පරිහරණය කරන්නත් මාධ්‍ය මර්ධනය කරන්නත් ගන්නා තවත් උත්සාහයක් ලෙසයි අපිටනම් පේන්නේ...........................
