උතුරේ යුධ බිම

මේක මගේ නිර්මාණයක් නෙවෙයි.
නම නොදන්නා කවුරැන් හෝ විසින් සටහන් කරලා මට එවා තිබූ ඊ මේල් පණිවුඩයක්.
මට හිතුනා මෙය මෙහි සටහන් කළ යුතුයි කියලා
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

වන්නියේ යුධ අගල් තුල
කදු ගැසෙන යොවුන් විය මත
නියගලා මල් පි‍පෙයි
එක යායට

ඊසාන මෝසමේ බීරැමෙන්
වෙන් කෙරැණාට
උතුරේ කදුලු දකුණින්
තෙත බරිත ලේ සුවද හමනවා
වැස්සට දෙස් තියන
අහසට හූල්ලන
හාරිස්පත්තුවේ
අගුනකොළ පැලැස්සේ
බුලත්කොහුපිටියේ
අම්මලාගේ නැහැ සිදුරැ විනිවිද
ගැඹුරැ හද පතුලටම

කිලිනොච්චියේ
වර්ග කිලෝමීරටයක්
සිංහල බුක්තියට හරවන්න
යසවතීගේ කොලුවා ඇද වැටුනා
තවත් සිය ගාණක් එක්ක
ඔල්වරසන් නගන
රෑපවාහිනියවත් දන්නෑ
වැලලෙන්න බිම් අගලක් නැති වග
උපතින්ම සිංහල
ඒ කොලු ගැටවුන්ට

වගේ වගක් නැති කොළඹ
සවුදිය පුරනවා
අලුත් අවුරැද්දට
පෙන දදා උතුරද්දි කිරි මුට්ටි
කොළඹ
කිලිනොච්චියේ ගලනවා
පෙරදාක කිරිකර පෙවුන
ලේ කදුළු
සිංහල ද දෙමළ


සොයාගත නොහැකි වෙන්කර

ජීවිතේ මල්
යුද්ධෙ තියෙනකල්
දියවන්නාවට නැවුණු
වැටකෙයියා අත්තක ඉදන්
කපුටෙක් කියනවා
සිංදුවක්

සහෝදරයාගේ නිරැවත

මම අද උදේ තැබූ සටහනකින් එක්තරා මාධ්‍යවේදියකු ගැන කියා සිටියා. ඔහු මොනවා කළත් අපේ සිතේ ඔහු ගැන වෛරයක් තිබුණේ නැහැ. අපි අද හවස මාධ්‍ය මර්ධනයට එරෙහිව ගාල්ල නගරයේ උද්ඝෝෂණයක යෙදී ආපසු නිවෙස් කරා යද්දී අපේ අර මාධ්‍යවේදියාගේ නිරැවත හෙළි වුනා.
ඉහත ඡායාරෑපයෙන් දක්වා ඇත්තේ ඔහු කළ වැඩක්.
යුද හමුදාවට, පොදුවේ ලබාගත් යුධමය ජයග්‍රහණ සියල්ලටම අපි සුබ පතනවා.
අපි සියළු දෙනාම කොන්දේසි විරහිතව රණවිරැවන් සමග ඉන්නවා. නමුත් මේ කරපු වැඩේ අසික්කිතයි. නින්දිතයි. චුත්තයි. (මට කියන්න වචන නැහැ)
මේ යකා අපේ සියළු මාධ්‍යවේදීන් පාවාදීලා.
මේ පුවරැවේ රණවිරැවන්ට උපහාර පිදීම ගැන අපිට ගැටළුවක් නැහැ. ඒත් ජාතික නිදහස් පෙරමුණ කියන විමල් වීරවංශගේ දේශපාලන පක්ෂයක් එක්ක එකතුවෙලා කටවුට් ගහන්න අපි මේ යකාට අවසරයක් දුන්නේ නැහැ. මූ මේ විමල්ට පාවාදීලා තියෙන්නේ මාධ්‍යවේදීන් සියළු දෙනාගේම ආත්මගරැත්වය.
මේක යට මීට වඩා පසුබිම් කථාවක් තියෙනවා.
මූ හැමදාමත් කීයක් හරි හොයාගන්නේ මාධ්‍ය පාවාදීලා කියලා අපිට සැකයක් තිබුණා.
බැනර් එකක් ගහන්න. පිකටින් එකක් කරන්න ඕන කියලා නීතීඥයන්ගෙන්, ව්‍යාපාරිකයන්ගෙන් සල්ලි කීයක් හරි ඉල්ල ගන්න තරම් නින්දිතයෙක් වුණු මේ මාධ්‍යවේදියායැයි කියා ගත්තු එකාට අපි තවදුරටත් මාධ්‍යවේදියෙක් ලෙස සලකන්නේ නැහැ.
ඒ යකා වචනයෙන් කියන්න බැරි තරම් පාහරයෙක්
අපි මේ පුවරැව දැකපු වෙලාවේ ඒ යකාගේ මාධ්‍ය සංගමයේ ලේකම් සමන් සී. ලියනගේ සහෝදරයාත් අපිත් සමග හිටියා. ඔහු මේ පුවරැව දැකලා පුදුමයට පත්වුනා. අනේ අපිනම් මෙහෙම දෙයක් දන්නේ නැහැ..... කියලා කියපු ඔහු අපි මේ යකාට විරැද්ධව වැඩ කළ යුතුයි කියලත් කිව්වා.

ජනවාරි 07 - ...................... කඩේ යාම හා නිදහස වෙනුවෙන් සටන් කිරීම

හැමදාම උදේ පාන්දර සියළුම පුවත් පත් මිලදී ගෙන ඒවා කියවීම මගේ දිනචර්යාවේ කොටසක් වෙලා තිබුණේ දැන් වසර ගණනාවක සිට.
අද උදේ පත්තර ගත්තාම ඇති වුණේ ලොකු කළ කිරීමක්...............
හැම පත්තරේකම මුල් පිටුවේ තිබුණේ සිරසට එල්ලවූ ප්‍රහාරය ගැන.......
ඒත් රජයේ පත්තරවල මේ ගැන වචනයක්වත් නැහැ.
ඒකේ ඉන්නේ මාධ්‍යවේදියෝ නෙවියද කියලා ගැටළුවක් ඇතිවුනා.
ජාතික රෑපවාහිනියට එක්තරා පිරිසක් ඇවිත් පහරදීපු වෙලාවේ....
අපි පාරට බැහැලා උගුර ලේ රහ වෙනතුරැ කෑ ගැහුවේ කොන්දේසි විරහිතව මාධ්‍ය නිදහස වෙනුවෙන්......
ඒත් අද ර‍ජයේ මාධ්‍ය සිරසට එල්ල කරපු ප්‍රහාරය ගැන නිහඩයි.
මේ නිහැඩියාව කියාපන්නේ .......... මොකක්ද ?
ප්‍රහාරය එල්ලකළේ කවුද කියලා ඔවුන් නොකියා කියනවා නේද ?
මම නිකම්ම නිකම් පත්තරකාරයෙක්..........
ඒත් අපි මාධ්‍ය නිදහස වෙනුවෙන් හඩ නැගිය යුතුයි.
ජාතික රෑපවාහිනියේ සහෝදර මාධ්‍යවේදියෙකුගෙන් මේ ගැන මම ඇහුවා.......
ඔහු විරෝධතා ව්‍යාපාර වලට නම්දරපු කෙනෙක්.....
අපිත් ඔහු සමග රෑපවාහිනී ප්‍රහාරයේදී පාරට බැස්සා................
මේක ගැන මගේ පරිකල්පනාවට ආවේ නැහැ... ඒ නිසා මම විරෝධතා දක්වන්නේ නැහැ කියලා ඔහු කිව්වා.
ඒ සහෝදරයට මම නැවතත් මෙහෙම කියනවා.
කමක් නැහැ සහෝදරයා.......
ගැහුවේ කාටද ? ගැහුවේ කව්ද ? කියන එක අපිට ප්‍රශනයක් නැහැ.......
අපිට තියෙන ප්‍රශ්නය මාධ්‍ය නිදහස අහිමිවීම .....................
ආසන්නම හේතුව සිරසට එල්ලවූ ප්‍රහාරය බව අපි දන්නවා
මේක අවසන් සිදුවීම වෙන එකක් නැහැ.
සමහර විට ඉදිරි දවසක උඹේම මාධ්‍ය ආයතනයට නැවත ගහවි.
නැත්නම් උඹටම ගහවි.
එදාට අපි උඹ කියපු සියළු දේ අමතක කරලා.............
උඹ වෙනුවෙන් උඹේ මාධ්‍ය ආයතනය වෙනුවෙන් පාරට බහිනවා...... උඹ එපා කිව්වත්........
ඒ අපේ හැටි.....
අපි අපේ මාධ්‍ය නිදහස රැකගත යුතුයි.
තොරතුරැ ලබාදීමේත් ලබාගැනීමේත් අදහස් පලකිරීමේත් මානව අයිතිය නැතිකරන්න අපි ඉඩදෙන්නේ නැහැ.

ජනවාරි 06 දා - මාධ්‍ය නිදහසේ අභියෝගය

ගාල්ල දිස්ත්‍රික්කය පුරා ඇති ජනතා ප්‍රශ්න කිහිපයක් මාධ්‍ය මගින් සාකච්ඡාවට භාජනය කරන්න අවශ්‍ය සැළසුම් සකස් කරලා මම 05 දා රාත්‍රී නින්දට ගියේ 06 වැනිදා උදේ දෙකට විතර. වැඩි වෙලාවක් නිදාගන්න ලැබුණෙ නැහැ. 5.30 ට විතර දුරකථන නාද වෙන්න අරගෙන නැගිට්ටේ නින්ද යන්නෙ නැති එවුන්ට හිතෙන් බැන බැන.
මචං සිරසට බෝම්බ ගහලා.......... මොකද වෙන්නේ....... කථා කරන හැමෝගෙන්ම ප්‍රශ්නයක්.....
පෝද්දල ජයන්තට කථා කලා.
මල්ලි මම එතනට යනවා ගිහින් කියන්නම්.....
1996 ඉදල මගේ ජීවිතෙත් එක්ක සමීපව තිබුණු සිරස පැය කිහිපයකට නිහඩ වෙලා.
අනේ පුතේ මල්ලි කොහොද ඉන්නෙ කියල බලන්න. එයාලට මොනව වෙලාද දන්නේ නැහැ.
අම්මා අඩන්න අරගෙන. ..........
මේ ප්‍රහාරය එල්ලවුනේ සිරස නාලිකාවටවත් එහි හිමිකරැ මහාරාජාටවත් නෙවෙයි.
සමස්ථ මාධ්‍යයට කියන එකයි මගේ අදහස.........
නිල්ලජ්ජිත, අවස්ථාවාදී දේශපාලනයක් තුල මාධ්‍ය නිදහස නැතිකරන්න අවශ්‍ය වෙලා තියෙනවා.
මේ එහි පළමු අවස්ථාව නෙවෙයි. ඒ වගේම අවසන් අවස්ථාවත් නොවන බව අපි හොදාකාරවම දන්නවා.
රජයට අවශ්‍යවෙලා තියෙන්නේ මාධ්‍ය පාලනය තමන්ගේ අතට ගන්න. අපි පොඩි කාලේ ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමාට වෛර කරා. පාසල් මාධ්‍ය අංකුර හැටියට හිටපු අපි දැක්කා මාධ්‍ය නිදහස සීමා කරන හැටි....
ඒත් දැන් හිතෙනවා............. ඒ කාලේ අදට වඩා නිදහසක් තිබුණා කියලා..............
මේවා රජය කරන දේවල් නොවෙන්න පුළුවන්............
ඒත් ප්‍රශ්නය තියෙන්නේ මාධ්‍ය නිදහස සුරැකීම රජයේ වගකීමක්..... ඔවුන් එය වටහාගෙන නැහැ.
එවන් තත්ත්වයක් තුළ වෙනත් බලවේග ක්‍රියාත්මක වෙනවා............
නැතිවෙන්නේ මාධ්‍ය නිදහස කියලා සරලව කියන්න පුළුවන් වුනත්.
එහි ගැඹුරැ දෙයක් තියෙනවා.
අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට හා තොරතුරැ ලබාදීමටත් ලබාගැනීමටත් අති මූලික මිනිස් අයිතිවාසිකම් අමු අමුවේ උල්ලංඝනය වනවා.
ඒ වගේම යුද්ධයක් කරන රටක (අපිත් යුද්ධයට හුරේ දානවා) මෙවන් සිදුවීම් ගැන ජාත්‍යන්තර වශයෙන් ලබාදෙන ප්‍රතිරෑපය හොද නැහැ.
මේවා රට කරවන ඇත්තන් තේරැම්ගත යුතුයි.
කොහොම උනත් මෙන්න මෙහෙමත් ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා.
මහගෙදර වගේ වැඩසටහන්, සුපර් ස්ටාර් වගේ වැඩසටහන් වලට සමහරැ කැමැති නැහැ.
තමන් කැමති නැති ඒවා නොබල වෙන නාලිකාවක් බලන්න ඕනම කෙනෙකුට අයිතියක් තියෙනවා.
ඒකට තමයි රෑපවාහිනියේ රිමෝට් එකක් තියෙන්නේ. ඒවට කැමති අයත් ඉන්නවනේ.
ඒත් මේ වැඩසහටන් විවේචනය කරපු රජයේ මාධ්‍ය දැන් ඒවා කොපි කරන්න පටන් අරන්........
ඒ ගැනත් පොඩ්ඩක් විතර හිතන්න.........
ඒ විතරක් නෙවෙයි. ඕනම ඈත දුෂ්කර ගමකට ගිහින් පුළුවන්නම් එහේ තියෙන ප්‍රශ්නයක් කාටද කියන්න ඕන කියලා අහන්න.
මිනිස්සු කියාවි අපි මේක සිරස ට කියමු කියලා.......
ඒක තමයි අද රටේ යථාර්ථය.
පාලකයන් පිස්සු නටද්දී මිනිසුන්ගේ බලාපොරොත්තුව වෙන්නේ ජනමාධ්‍ය........ ඒකෙදී සිරසට ප්‍රධාන තැනක් හිමිවුනා.
අනිත් දේ තමයි යුද්ධය.
සිරස යුද්ධය පෙන්නන්නේ නැහැ කියනවා.
කව්ද කියන්නේ කොහොම ද කියන්නේ.......
සෑම පුවත් විකාශයකදීම යුධ බිමේ තොරතුරැ ජාතික මාධ්‍ය මධ්‍යස්ථානයෙන් කියලා පෙන්නන්නේ ඒවා තමයි.
ර‍ටේ ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබද ප්‍රශ්නයක් වන දේවල් මාධ්‍ය මගින් පෙන්වන්න බැහැ ඒවා මාධ්‍ය මධ්‍යස්ථානයෙන් ගත යුතුයි කියලා නීතියක් ආවා. ............
දැන් ගමේ පොලීසිය හොර හරක් ඇල්ලුවත් ගන්න ඒ තොරතුරැ මාධ්‍යවලට දෙන්නේ පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශක.
මෙයත් එක්තරා විදියක මාධ්‍ය මර්ධනයක් තමයි............
සිරස ට පමණක් නෙවෙයි සියළුම මාධ්‍ය ආයතන වලට තොරතුරැ දෙන්නේ එයාලා.
ඒ වගේම ජාතික රෑපවාහිනිය, ස්වාධීන රෑපවාහිනිය, ස්වර්ණවාහිනිය යුධ බිමට තමන්ගේ කණ්ඩායම් යවල තියෙනවා.
සිරස මේ සදහා අවස්ථාවක් ඉල්ලුවේ එකවාතවක් දෙකක් නෙවෙයි.
නමුත් ඒ සදහා අවස්ථාවක් නොදී
රටේ ප්‍රචාරයක් ගෙනියනවා සිරස යුධ පුවත් ආවරණය කරන්නේ නැහැ කියලා.
ඒකත් ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබද ප්‍රශ්නයක් නිසා හඩක් නගන්න විදියක් නැහැ.
මේවා සාමාන්‍ය මිනිස්සු දන්නේ නැහැ.
මාධ්‍යවේදීන් මුහුණ දෙන ප්‍රශ්න වල සැබෑ තත්ත්වය නොදැන මාධ්‍යගැන ඇතැම් පිරිස් වෛරයකින් පසුවෙනවා.
අපි ඔවුන්ට ආරාධනා කරනවා එන්න ඇත්ත දැනගන්න

ටකරං මඩුවේ දුක්විදින පාසල් සිසුන්

සුනාමියෙන් විනාශවූ ගිංතොට මහා විද්‍යාලයත්, කොග්ගල මාටින් වික්‍රමසිංහ විද්‍යාලයත් තාම පවත්වාගෙන යන්නේ ටකරන් මඩු වල. මේ පාසල් දෙකම හදන්න කොතෙකුත් රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ඉදිරිපත් වුනත් ඒවා ගොඩනගන්න පාලකයන්ට වුවමනාවක් තිබුණෙ නැහැ. ඔවුන්ට ලැබෙන කොමිස් මුදල මදි නිසාද කියලා හොයලා බලන්න ඕන. දැන් සුනාමියට අවුරැදු හතරක් ගෙවිලා නව පාසල් වාරයත් ආරම්භ වුනා. ඒත් මේ පාසල් දෙකේ දරැවන්ට තවමත් ඉගෙනගන්න පන්තිකාමර නැහැ. ගිය අවුරැද්දේ ගිංතොට ළමයි පාරට බැස්සේ තමන්ට පාසලක් ඉල්ලලා. ඒ වෙලාවේ එතෙන්ට ආපු මහ ඇමැති තුමා නලව නලවා කථා කරලා සුරංගනා පොරොන්දු ටිකක් දුන්නා. ඊට පහුවදා ළමයින්ව උසාවි ගෙනිහින් කලහ කරන්න එපා කියලා උසාවි නියෝගයක් ගත්තා. ගුරැවරැ කිහිපදෙනෙකුට මාරැවීම් ආවා. විදුහල්පති තුමා තම කැමැත්තෙන් විශ්‍රාම ගත්තා. තාමත් විදුහල හැදිල නැහැ. අපි කිහිප වතාවක් මේ විදුහල් ගැන කරැණු අනාවරණය කළා. ඒ හැම වතාවකදීම මහ ඇමැති තුමාට බොහොම රිදුණා. සුනාමි වතුර දැක්කෙවත් නැති එතුමාගේ ගමේ පාසල් කිහිපයකටම සුනාමි සල්ලි වලින් ගොඩනැගිලි හදල. අපි නැවත සංවිධානාත්මකව කරැණු අනාවරණය කරන්න තීරණය කළා....................
හඩක් නැති පාසල් සිසුන්ට හඩක් වෙන්න අපි සූදානම්.......................................
සිරස විමර්ශන මෙය අනාවරණය කරන්න කැමැත්ත පල කිරීමත් ශක්තියක් වුනා.